Wilgenvlechten roept een warme ondertoon op in de Chinese herinnering. Misschien zijn het de ondiepe manden waarin je grootmoeder rode dadels droogde, de grove stoffen manden die je grootvader als landbouwgereedschap op de markt gebruikte, of de delicate bloemenvazen die je moeder gebruikte om haar vensterbank te versieren. Dit eeuwenoude ambacht, waarbij wilgentakken als penselen en handen als inkt worden gebruikt, heeft zich ontwikkeld van een prehistorisch productiegereedschap tot een oogverblindende internationale kunstschat. Het heeft duizenden jaren lang de wijsheid en culturele geest van het Chinese leven consequent verweven met zijn onwrikbare veerkracht, wat het een schitterende plaats op de nationale lijst van immaterieel cultureel erfgoed heeft opgeleverd.