Sepetgem Çalışan Öğrenme Yolculuğu: Başarısızlıktan Başarıya İlginç Bir Deneyim

İlk deneme: felaket sahnesi

Örgü ile ilk deneyimim bir "felaket" idi. Öğreticiyi adım adım izleyerek kolayca tamamlayabileceğimi düşündüm, ancak sonuç rattanın çok gevşek olması ve sepet deforme olmasıydı ya da sonunda düğüm başarısız oldu ve tüm çalışma çarpıktı ve estetik çekiciliği yoktu. "Başyapıtımı" gördükten sonra, meslektaşım yardım edemedi ama alay ediyor: "Bu sepet bir şeyleri tutmak için iyi olmayabilir, ancak kesinlikle eğlenmek için nitelikli!"

Zihniyetinizi ayarlayın ve becerileri bul

Başarısız olduktan sonra sakinleşmeye ve sorunu incelemeye karar verdim. Gücün örgü yaparken bile, Rattan'ın önceden ıslatılması ve yumuşatılması gerektiği ve kapanırken ayarlanması daha sabırlı olması gerektiği ortaya çıktı. Bu yüzden tekrar denedim ve şirkette el işçiliğinde iyi olan meslektaşlarına sordum. Onların rehberliğinde, nihayet dibin nasıl düzeltileceği ve kenarların nasıl daha temizleneceği gibi temel örme becerilerine hakim oldum.

Başarılı An: İlk İyi Sepet

Birçok uygulamadan sonra, üçüncü çalışmam nihayet bir sepet şekli vardı! Mükemmel olmasa da, en azından sürekli durabilir ve küçük nesnelerle dekore edilebilir. O anda başarı duygusu, önceki aksilikleri anında unutmamı sağladı. Beni daha da şaşırtan şey, meslektaşlarımın ilerlememi birbiri ardına övmesiydi. Şimdi bile, bazı insanlar benden örme teknikleri ve nasıl daha güzel örgü hakkında tavsiyelerde bulunuyor.

Özet ve Deneyim

Bu öğrenme deneyimi Sepetgem başarısızlığın korkunç olmadığını anlamamı sağladı. Anahtar ondan öğrenmektir. El örme sadece sabrımı eğitmekle kalmadı, aynı zamanda "yavaş iş ve ince iş" eğlencesini takdir etmemi sağladı. Şimdi, ördüğüm sepetleri her gördüğümde, başarısızlıktan başarıya kadar bu yolculuğu düşüneceğim. Sersemlemeye istekli olduğunuz sürece, en zor şeylere bile yavaşça ustalaşabileceğinize inanıyor.